W środowisku wodnym, tak jak i na lądzie znajdziemy wirusy, bakterie i pasożyty. Hodując ryby w akwarium musimy liczyć się z tym, że także naszych podwodnych pupili może dopaść jakaś choroba. W niniejszym artykule przedstawimy najczęstsze choroby, które można zaobserwować u ryb akwariowych.
„Rybia ospa” czyli Ichtioftirioza
Rybia ospa to jedna z najczęstszych chorób występujących u ryb akwariowych. Wykryta we wczesnym stadium jest w pełni uleczalna. Ichtioftirioza charakteryzuje się widocznymi białymi kropkami, które obserwować można na całym ciele zainfekowanej ryby. Przyczyną tej choroby jest pasożyt – kulorzęsek podnabłonkowy. W pierwszym stadium choroby ryba zaczyna „wycierać się” o podłoże, kamienie i inne elementy dekoracyjne w akwarium. W dalszym etapie choroby na ciele ryby pojawiają się charakterystyczne białe punkty. Rybią ospę leczy się przede wszystkim podnosząc temperaturę akwarium do 30⁰C w celu zapobiegnięcia namnażaniu się kulorzęska. Podnoszą temperaturę w akwarium należy pamiętać o zwiększeniu napowietrzania go, ponieważ tlen w tak ciepłej wodzie ma zmniejszoną rozpuszczalność. Oprócz podniesienia temperatury wody należy także zastosować medykamenty zawierające zieleń malachitową, która działa odkażająco i przeciwpasożytniczo. Jeśli chcemy zapobiec rybiej ospie, przed wpuszczeniem nowych ryb do akwarium należy je najpierw zaaklimatyzować do warunków panujących w naszym zbiorniku wodnym.
Pleśniawka czyli Saprolegnioza
To druga najczęściej występująca choroba ryb akwariowych po rybiej ospie. Saprolegnioza to rodzaj pleśni, który pojawia się na ciele ryby. Dla zdrowych ryb nie stanowi zagrożenia życia, jednak u ryby ze zmniejszoną odpornością stanowi nawet śmiertelne niebezpieczeństwo. Rozwój pleśniawki obserwuje się w zbiornikach wodnych, których warunki pogorszyły się: np. spadła jakość wody czy filtracji. Pojawieniu się grzyba na ciele ryby sprzyjają uszkodzenia mechaniczne na ciele ryby, np. otarcia, a także niska temperatura wody. Pierwszym objawem pleśniawki jest pojawienie się „waty” w miejscu uszkodzenia ciała ryby. W zaawansowanym stadium choroby grzyb wnika w głębsze partie ciała ryby, mogąc pojawiać się wystając z pyska czy skrzeli. Leczenie polega na wymianie wody w minimum 50%, podnosząc temperaturę wody i zwiększając jej napowietrzenie. Chorą rybę należy odłowić i umieścić w izolatce, wcześniej przeprowadzając jej kąpiel w roztworze nadmanganianu potasu. Leki, suplementy czy preparaty potrzebne do leczenia chorób można znaleźć w dobrych sklepach akwarystycznych https://trzmiel.com.pl/akwarystyka-slodkowodna/leki-i-suplementy.
Oodinioza
Jest to choroba pasożytnicza, nazywana także chorobą aksamitną. Przyczyną tej choroby są pierwotniaki z grupy Oodiniumpillularis oraz Oodiniumlimnetioum. Oodinioza objawia się: ocieraniem się ryb o podłoże, brakiem apetytu, sklejeniem płetw, problemem z oddychaniem z powodu nadmiernie gromadzącego się śluzu. Do leczenia stosuje się siarczan miedzi.
Posocznica
Jest to choroba nieuleczalna, ponieważ objawy tej choroby można zauważyć, gdy jest ona już w zaawansowanym stadium. To choroba bakteryjna, występująca najczęściej u ryb z obniżoną odpornością, gdy w akwarium obserwuje się złe warunki lub stosuje się złą dietę. Bakterie wywołujące chorobę atakują organy wewnętrzne ryby, powodując ich zmniejszenie. Uszkodzone nerki to brak filtracji krwi i gromadzenie wody w organizmie, co prowadzi do śmierci. Objawy jakie obserwuje się w zaawansowanym stadium to opuchnięte, wzdęte ciało ryby, wystające łuski czy wysadzenie gałki ocznej.
Mykobakterioza
To choroba bakteryjna, która rozwija się bardzo powoli. Do objawów mykobakteriozy zalicza się: apatię, wychudzone ciało, uszkodzone i wypadające łuski, deformację kręgosłupa, wytrzeszcz oczu, postrzępienie płetw, zanik wybarwienia ciała ryby, brak apetytu. Choroba ta jest trudna do wyleczenia, ponieważ gdy zauważymy objawy, to oznacza, że mykobakterioza jest już w zaawansowanym stadium. Szkody wyrządzone przez bakterie nie są odwracalne, ciało ryby jest więc wyniszczone od wewnątrz, a pałeczki z rodzaju mycobacterium są odporne na większość antybiotyków. Najlepszym rozwiązaniem jest więc usunięcie chorych ryb.
Artykuł partnera
Zostaw komentarz