Biegunka u kota – przyczyny i prawidłowe leczenie
Właściciele kocich przyjaciół powinno być świadomi tego, do jak wielu problemów może doprowadzić kocia biegunka. Nigdy nie należy jej lekceważyć – w skrajnych przypadkach prowadzi bowiem do śmierci pupila.
Biegunka u kota
Kocia biegunka jest sama w sobie objawem klinicznym, nie zaś chorobą. Przejawia się częstymi wypróżnieniami lub większą ilością stolca. Materia wydalana przyjmuje wówczas płynną, nieukształtowaną konsystencję. Inne objawy to ogólne osłabienie, gorączka u zwierzęcia, a także kurcze brzucha.
Jeśli te objawy trwają do dwóch tygodni, wtedy mówimy o biegunce ostrej. Natomiast chorobę trwającą powyżej miesiąca uznaje się za biegunkę przewlekłą.
Biegunka u kota występuje w wielorakiej formie. Raz kał jest niezwykle płynny, tak jak przy lamblii, gdzie przy wypróżnianiu dochodzi do wydalenia krwi czy śluzu (objaw robaków), innym razem zaś przyjmuje zbitą formę i ma ciemny kolor – wtedy nasz pupil cierpi na krwawienie w górnej części układu pokarmowego. Ostra kocia biegunka występuje jako częsty kliniczny problem, którego przebieg zależy od przyczyny. Może dojść do niej w sposób samoistny. Czasami biegunka wymaga leczenia u weterynarza. Gdy zwierzę jest osłabione, a biegunka trwa już dwa dni, należy zgłosić się do weterynarza. Duże odwodnienie jest jednym z powodów, dla których nie należy bagatelizować biegunki – czasami okazuje się ona wręcz śmiertelna. Brak odpowiedniej ilości wody sprawia, że kot nie jest w stanie skutecznie walczyć z chorobą. Na odwodnienie narażone są szczególnie kociaki. Jako właściciele zachowajmy ostrożność – im szybciej zgłosimy się do specjalisty, tym większe szanse na wyzdrowienie naszego pupila.
Biegunka u kota – przyczyny
Za biegunkę u kota odpowiada wiele czynników. Jest ona objawem, który towarzyszy różnorodnym schorzeniom. Dla ich jasnego ustalenia należy przeprowadzić odpowiednie badania. Gdy przyczyna biegunki ma charakter wirusowy, najczęściej jest to wynikiem takich wirusów jak:
- koronawirusy jelitowe u kotów,
- lentiwitusy FLV lub FeLV,
- kocia panleukopenia.
Biegunka o podłożu bakteryjnym pojawia się na skutek:
- salmonelli,
- clostridium,
- campylobacterii,
- yersinii,
- zapalenia otrzewnej,
- bakterii E. Coli.
Za kocią biegunkę mogą odpowiadać również robaki obłe takie jak:
- toxocaris,
- strongyloides,
- ancylostoma,
- trichuris vulpis.
Biegunka może pojawić się w wyniku zakażeń takich jak:
- histoplasma,
- neorickettsia (wywołane nieświeżym łososiem),
- prothoteca.
Chorobę powodują również pierwotniaki:
- kokcydia,
- entamoeba,
- giardia,
- cryptosporidium.
Kolejne możliwe przyczyny to:
- niedrożność układu pokarmowego i nietolerancje,
- nowotwory,
- spożycie ciała obcego lub śmieci,
- przejedzenie,
- IBD, czyli idiopatyczne zapalenie jelit.
Powody niezwiązane z układem pokarmowym to:
- choroby nerek,
- nadczynność i niedoczynność tarczycy,
- zapalenie trzustki,
- przyjmowanie leków,
- przeszczep lub toksyny,
- duży stres.
Biegunka u kota – leczenie
Jeśli biegunka u kota nie ustępuje, należy iść z nim do weterynarza. Po wywiadzie powinien zalecić on leczenie z uwagi na przyczynę biegunki. Zwierzęciu podaje się kroplówkę, w której mogą znaleźć się witaminy i białko. Z powodu wielu możliwości wystąpienia biegunki, każdy przypadek powinien być traktowany indywidualnie.
Zostaw komentarz