Co to jest chłoniak u kota?
Chłoniak to nowotwór złośliwy, który może zaatakować organizm kota. Po łacinie choroba nazywa się Lymphoma. Znana jest również pod nazwą chłoniakomięsaka (lymphosarcoma).
Chłoniak u kota
Nowotwór tkanki krwiotwórczej należy do najczęściej spotykanych odmian tej choroby. Dotyczy on około 90% wszystkich przypadków chłoniaka u kotów.
Nie istnieje norma co do wieku, w którym kot może zachorować na chłoniaka. Najczęściej występuje on w grupie wiekowej od 2 do 5 lat oraz u starszych osobników, powyżej 6 roku życia. Choroba może jednak zaatakować każdego kota, niezależnie od wieku.
Jeśli chodzi o rasy, to największe prawdopodobieństwo zachorowania na chłoniaka występuje u ras orientalnych – szczególnie u kotów syjamskich. Podobnie jednak w tym przypadku, nie istnieje ścisła reguła i każda rasa jest na to narażona.
Chłoniak u kota – objawy, morfologia
Aby lekarz mógł z pewnością stwierdzić u kota chorobę, potrzebna jest dokładna diagnostyka oraz przyjrzenie się objawom. Na samym początku wykonuje się badania krwi oraz moczu zwierzęcia. Jeśli wszystkie wyniki potwierdzają obawy, należy wykonać dodatkowe badania które mają dać dokładną diagnozę.
Lekarz wykonuje przede wszystkim biopsję węzłów chłonnych, które w przypadku chłoniaka często są powiększone. Na pobranych próbkach wykonuje się badania cytologiczne. Mogą one jednak nie dawać stuprocentowo pewnych wyników. O wiele godniejsze zaufania są pod tym względem badania histopatologiczne. Przeprowadza się je na próbkach tkanki pobranej z organizmu kota. Można dzięki nim nie tylko potwierdzić, czy w ciele osobnika znajduje się chłoniak, ale również ocenić poziom zaawansowania choroby oraz jej złośliwość.
Chłoniak u kota – leczenie
Pobór materiału z ciała kota do badań czy inne badania diagnostyczne mogą odbywać się na różne sposoby, w zależności od prawdopodobnego umiejscowienia chłoniaka. Jeśli podejrzewany jest chłoniak jamy nosowej, najczęściej stosuje się badania rtg oraz rezonans magnetyczny. Biopsja jest rozwiązaniem stosowanym zwykle w przypadku chłoniaka skóry. Przy chłoniaku płuc lub tchawicy jest z kolei wykorzystywana bronchoskopia.
Chłoniak u kota – przewodu pokarmowego
W przypadku chłoniaka przewodu pokarmowego stosowane są różne metody badań. Często jest to gastroskopia lub kolanoskopia; badania te mogą jednak nie być wystarczająco dokładne i nie zapewnić odpowiedniej ilości materiału do badań. Lepszą metodą jest biopsja – najczęściej przezskórna biopsja aspiracyjna cienkoigłowa albo gruboigłowa. W niektórych przypadkach próbki materiału z miejsc dotkniętych chłoniakiem pobiera się poprzez laparotomię diagnostyczną.
Chłoniak u kota – śródpiersia
Chłoniaka śródpiersia diagnozuje się rtg klatki piersiowej. Można również pobrać próbki płynu z klatki piersiowej i przeprowadzić badania cytologiczne. W przypadku chłoniaka nerek wykonuje się badanie usg z równoczesną biopsją aspiracyjną cienkoigłową. Do badania postaci nerwowej chłoniaka pobiera się próbki płynu mózgowo – rdzeniowego. Przeprowadza się też rezonans magnetyczny, tomografię komputerową oraz badanie melograficzne.
Ogromne ryzyko zachorowania na chłoniaka występuje o kotów, które zaraziły się wirusem białaczki. Wówczas chłoniaki występują głównie w śródpiersiu, okolicach gałek ocznych, w przewodzie pokarmowym lub w rdzeniu kręgowym. Bardzo ważna jest tu odpowiednia świadomość właściciela oraz szybka reakcja na jakiekolwiek objawy choroby. Widać to zresztą po statystykach. Dziś notuje się znacznie mniej zachorowań na chłoniaka wywoływanych przez wirus białaczki. Wszystko za sprawą rosnącej wiedzy na ten temat, dzięki której właściciele zwierząt potrafią lepiej reagować na takie zagrożenia.
Innym czynnikiem wpływającym na ryzyko wystąpienia chłoniaka jest wirus niedoboru immunologicznego kotów. Znaczenie mogą mieć również wszystkie inne dolegliwości, które obniżają ogólną odporność organizmu.
Nie do końca wiadomo, jaki wpływ na występowanie chłoniaka mają stany zapalne błony śluzowej oraz jelit, utrzymujące się przez długi czas. Podejrzewa się jednak, że również one mają z tym silny związek.
Niektóre rasy kotów posiadają silne uwarunkowania genetyczne do takich chorób. Do tego grona należą głównie rasy orientalne.
Znaczne ryzyko zachorowania wywołuje dym tytoniowy. Właściciele powinni o tym pamiętać i chronić swoje zwierzaki przed jego wpływem.
Objawy chłoniaka mogą znacznie się od siebie różnić w zależności od jego postaci. W przypadku chłoniaka jelitowego są to biegunki, zaparcia, utrata masy ciała oraz osłabienie organizmu. Postać śródpiersiowa chłoniaka wywołuje zwykle problemy w układzie oddechowym, takie jak kaszel i duszności.
Chłoniak nerek
Nerki są miejscem, w którym rozpoczyna się około 1/3 wszystkich przypadków zachorowań na chłoniaka. To właśnie z tego organu choroba często rozprzestrzenia się na inne obszary.
Kolejna postać to chłoniak w postaci wewnątrznosowej. Również tu pojawiają się duszności i intensywny kaszel; dochodzi również do nadmiernego kichania.
Chłoniak oka powoduje deformację i zmianę kształtu gałki ocznej. Dochodzi do wytrzeszczu przynajmniej jednego oka. Zmienia się również wielkość i kształt źrenicy.
Karmy dla kotów z niewydolnością nerek.Najniższa cena w sklepie:
Zostaw komentarz