Puchlina brzuszna czyli wodobrzusze u kota – staw jej czoła!
O wodobrzuszu możemy mówić w momencie, kiedy w jamie brzusznej gromadzi się zbyt duża ilość płynów. Organizm nie jest wówczas w stanie ich wchłonąć, co doprowadza do poważnych konsekwencji. Stan chorobowy może przenieść się na inne narządy i spowodować szereg groźnych dolegliwości.
Wodobrzusze u kota
Wodobrzusze nie jest chorobą samą w sobie, stanowi jednak objaw wielu poważnych dolegliwości. U kotów często pojawia się w przypadku chorób serca, nerek i wątroby. Jest cechą charakterystyczną niewydolności krążenia oraz uszkodzenia trzustki.
Wodobrzusze u kota – przyczyny
Wodobrzusze pojawia się przez czynniki etiologiczne. W przypadku niewydolności krążenia, prawa komora serca staje się przeciążona. W całym ciele dochodzi do wzrostu ciśnienia krwi, która zbiera się w sinusoidach wątroby. Kiedy niewydolność krążenia trwa przez długi czas, w kanalikach nerkowych następuje zwrotna resopcja sodu oraz wody.
Wodobrzusze u kota – objawy
Choroby wątroby, szczególnie te przewlekłe, wywołują nadciśnienie wrotne. Uwalniają się substancje o charakterze wazodylatacyjnym, co prowadzi do rozkurczania się mięśni gładkich w naczyniach krwionośnych. Dochodzi również do spadku ilości krwi krążącej w ciele – hipowolemii. Niekiedy jest to spowodowane obecnością guza, który uciska naczynia krwionośne i prowadzi do ich uszkodzenia. Zamykanie światła naczyń krwionośnych prowadzi do powstawania odczynu zapalnego oraz złuszczania się komórek.
Zastój krwi oraz hipoalbuminemia prowadzą do zmniejszenia się ciśnienia onkotycznego. Przez pęknięte ściany naczyń krwionośnych wyciekają płyny, które następnie gromadzą się w jamach ciała. Często zbierają się one w jamie ustnej, choć mogą gromadzić się też w płucach. Puchlina klatki piersiowej jest dość charakterystyczna przede wszystkim dla chorób serca. Najbardziej na występowania wodobrzusza są narażone koty w starszym wieku. W przypadku młodszych, u których narządy wewnętrzne funkcjonują znacznie sprawniej, ryzyko jest o wiele niższe. W młodym wieku jest to najczęściej spowodowane albo nieprawidłowym odżywianiem, albo wadami wrodzonymi.
Puchlina brzuszna objawia się przede wszystkim zmianą wielkości brzucha. Staje się on napełniony i większy. Nie następuje to jednak od razu – zmiany takie przychodzą stopniowo, przez co w pierwszym momencie ciężko je zauważyć. Niestety, bardzo łatwo można pomylić to ze zwykłą otyłością, szczególnie w przypadku długowłosych zwierząt. Z początku puchlina brzuszna nie daje raczej innych wyraźnych symptomów, przez co często jest diagnozowana dość późno. Warto zatem wiedzieć, że tłuszcz zbierający się w ciele zwierzęcia widoczny jest najpierw głównie na grzbiecie i pośladkach. Żebra przestają być wyraźnie wyczuwalne, a ciało zwierzęcia przybiera po prostu zaokrąglony kształt. Opuchlina brzuszna sprawia, że wyraźnie zmienia się jedynie sam obrys brzucha. Dolna część ciała staje się obwisła, podczas gdy boki zapadają się.
Zmiany kształtu brzucha w przypadku opuchliny brzusznej są łatwo zauważalne w czasie zmiany pozycji zwierzęcia. Wystarczy objąć rękoma dolną część brzucha zwierzęcia i delikatnie nacisnąć z różnych stron. Wyraźnie poczujemy wówczas "przelewanie się" między palcami zawartości jamy brzusznej. Kiedy zwierzę siada na tylnych łapach, zawartość jamy brzusznej przelewa się w dół, odsłaniając żebra.
W zależności od rodzaju i rasy zwierzęcia, w jamie brzusznej mogą zbierać się różne ilości płynów. Puchlina brzuszna występuje też u psów. W przypadku większych ras może to być nawet 15 litrów płynów. W zaawansowanym stadium płyny prowadzą do znacznego naciągnięcia się jamy brzusznej. U ras kotów z krótkimi łapami, zwisający brzuch w czasie chodzenia może dotykać ziemi.
Zwierzęta cierpiące na puchlinę brzuszną mają problemy z trawieniem; pojawiają się ostre biegunki lub zaparcia. Zaburzenia apetytu prowadzą również do wychudzenia; niekiedy dochodzi do zaniku mięśni. Objawy takie jak gorączka praktycznie tu nie występują lub pojawiają się bardzo rzadko.
Wodobrzusze u kota – leczenie
Pierwszym krokiem w leczeniu jest odciągnięcie płynów nagromadzonych w jamie brzusznej. Wykonuje się w tym celu punkcję i pobiera płynu do analizy. Dopiero dzięki temu można dokładnie zbadać problem i postawić diagnozę umożliwiającą dalsze leczenie. Warto pamiętać, że puchlina to często jedynie dolegliwość towarzysząca innej, poważniejszej chorobie. Konieczne jest zatem wyeliminowanie samej przyczyny problemu, bowiem bez tego płyn będzie gromadził się w jamie brzusznej na nowo nawet po jego usunięciu.
Oprócz samego leczenia odpowiednimi lekami, bardzo ważne jest również wprowadzenie u zwierzęcia prawidłowej diety. Przy gromadzeniu się w jamie brzusznej płynów, zwierzę traci z organizmu bardzo dużo białka, przez co konieczne jest jego uzupełnianie. W jadłospisie powinno zatem znaleźć się jak najwięcej produktów które są bogatymi źródłami tego składnika; można stosować też suplementację.
Wszystko sprowadza się głównie do leczenia podstawowej choroby. W niektórych przypadkach jest ona nieuleczalna, przez co jedyne, co można zrobić dla kota to minimalizowanie jego cierpienia.
Zostaw komentarz